हेमराज ढुङ्गाना
चौतारीमा पर्खी बस्छु, तिमी पनि आउने भए ।
छमछमी नाचिदिन्छु, तिमी गीत गाउने भए ।।
जिन्दगीका हरेक मोडमा, सहयात्री चाहिन्छ नै ।
छाँया बनी रौ’ला तिम्रो, साथ सधैं पाउने भए ।।
तन मन सबै सुम्पी दिन्छु, विश्वास लाग्छ भने ।
सयौं सयौं जुनी काट्ने, साँचो माया लाउने भए ।।
हेमराज ढुङ्गाना
पिपल सँगै रोपेको बर नहुँदा
रातकाट्ने आफ्नो यौटा घर नहुँदा ।
कति रुन्छन् होला दुखेर मनहरू ?
आल्नै मान्छेहरूको नै भर नहुँदा ।।
मनको क्षेत्रफल नाप्ने नापि हुनुपर्ने,
कि यो मनको उजुरि लेख्ने कापि हुनुपर्ने।
लथालिंग भई छरिएर किन हिँड्छ यो मन,
यो मनमा पनि लाउन मिल्ने चापि हुनुपर्ने ।।
निर्मल ढुङ्गाना
एक दिन
तेजश्वी रत्नले भन्यो
“सर म भविष्यमा के बन्ने सपना देखूँ ?
मलाई त
तपाईँ जस्तै शिक्षक बन्ने रहर छ ।”
मुर्तिले भक्तका गन्थन सुनेझैँ
उसका कुराले म जिउँदो मुर्ति भएँ
सोचेँ, ऊ अर्थात् विशिष्ट विद्यार्थी
ऊ त डाक्टर बन्न सक्छ,
पाइलट, इन्जिनियर बन्न सक्छ ।
निर्मल ढुङ्गाना
सदनमा पेश हुनै लागेको
संविधान संसोधनको
बिधेयक देखेर
मलाई केही सांसदहरूको
अहिल्यै मलाम जाने रहर छ ।
दिन रात नभनी
देशकै लागि
पसिना बगाउने नेपालीको
स्वाभिमानमा हेक्का नराखी
कानुनको दुरूपयोग गरेको देख्दा
मलाई कानुन बन्ने मन छ ।
रजनी ढुङ्गाना
के अर्थ यहाँ ,
यी ओइरो प्रसंशाको,
यी प्रस्ताव चाहनाको,
गालाको लाली मा पग्लने,
क्षणिक याचनाको।
खुशी के मनाउनु
स्वार्थी आफ्नोपनको,
मादक ती हेराइको
जिउँदै निल्न खोज्ने,
ती फोस्रो आसक्तिको।
मनोज ढुङ्गाना
राम्रा काम गर्न काेहि सिक्दैनन् रे अचेल
असारका कालो पत्रे टिक्दैनन् रे अचेल
ल्याप्चे छापले देश हाक्ने ठेक्का पारे पछि
युवाका प्रमाणपत्र बिक्दैनन् रे अचेल !
जनमतको औचित्य त भोट हाल्न पो रहिछ
करको नाममा जताततै नोट हाल्न पो रहिछ
सडक सदन तातिरा छ अविश्वासका खातिर
बिदेशीको चलखेल त जोत हाल्न पो रहिछ !
रजनी ढुङ्गाना
मेरा आँखा ले तिनिलाई,
शरीर बेच्ने नगरबधु देख्दैनन
तीनका नाङ्गो नाच देख्दैनन
अरुले देखेझै, तिनका ती काया मा
समाज बिगार्ने अस्लिलता देख्दैनन
मेरा दोषी नयन हुन सायद
ती सब मा आमा का बाध्यता देख्छन्
आफू जस्तै नहुन ती भनि
भाइ बहिनी पढाउने,दिदी देख्दछन
तिमी शरीर बेचेको देख्छौ
म आँसु संग बाध्यता साटेको देख्छु
तिम्रा आँखा ले जुन भव्यता देख्छन ।
कमल ढुङ्गाना ‘एक्लो तारा’
खै कस्ता _कस्ता सादा दिन देखीरहेछु
अरे देख्न त मैले सपना रँगीन देखीरहेछु
जलस्रोतमा धनी हुँदा पनी मेरो राष्ट्रको
हरेक बस्ती बस्तीमा लालटिन देखीरहेछु
यहाँ सडकमा गरीब जनता रोईरहेछन्
तर उता नेताहरूको खानपिन देखीरहेछु
समीक्षासङ्ग्रह
बिर्खे अञ्जान
मनोज ढुङ्गाना
खैरहनी चितवनमा २०४० सालको नयाँ वर्षका दिन आमा शान्ता बर्तौलाको कोखबाट जन्मिलिइ दामन मकवानपुरलाई कर्म थलो बनाउँदै साहित्यिक फाँटमा मौलाएका स्रष्टा लक्ष्मण बर्तौला, जसलाई हामी बिर्खे अन्जान का नामबाट पनि चिन्दछौं । बिद्यालय जीवन मै साहित्यिक क्षेत्रमा विषेश रुचि राख्ने बर्तौलाले चौध वर्षकै कलिलो उमेर देखि जिल्ला स्तरिय निवन्ध प्रतियोगितामा सहभागि भएर आफ्नो उत्कृष्टताको पहिचान देखाउन सफल थिए ।
निर्मल ढुङ्गाना
यही माटोमा सुनै-सुन फलाउने आत्मबल हुँ म
यी चन्द्र सूर्य विर्सने मामिलामा असफल हुँ म
तिमीले विदेशको चर्चा गरि सबैलाई दङ्ग पार्दा
नेपाली र नेपाल नै रूचाउने मनको निर्मल हुँ म ..
तिमीलाई अनावश्यक झन्झट पर्न सक्छ
फोक्सोसँगै अन्यभागमा असर गर्न सक्छ ।
अझ कति सल्काउँछौ चुरोटका खिल्ली
ख्याल गर ए साथी हो टि.बी. सर्न सक्छ ।।
मनोज ढुङ्रगाना
उजाड मेरो बगैचामा रोपे सुन्दर एउटा फ़ुल
त्यो फ़ुलको माली बन्नु ठान्थे पहिलो भुल |
कयौ हुरि बतास आए, आयो आधि पानी
म निरन्तर लागि परे जोगाउन प्यारो फ़ुल |
मन मोहक सुन्दरतामा लठ्ठिदै अघि बढ्दा
बगैचा नै जगमगायो फ़ुलैफ़ुलको हुल |
मनोज ढुङ्रगाना
आजको अंक आदिकवि भानुभक्त आचार्यको २००औँ जन्मजयन्ती नजिकै परेकोले उनैको पुरुषार्थी र योगदानको स्मरण गर्दै यो अंक समर्पित गरेको छु । वाल्यकालमा भानुभक्त प्रसंगका पाठ पढ्दा साथीभाइले चर्चा गर्दथे । भानुभक्तलाई आदिकवि किन भनेको होला ? भनेर । अनि पुस्तकमा छापिएको उनको अर्ध कदको फोटो हेरेर अड्कल काट्दथे साथीहरु । ‘उनको तस्वीर आधी भएको भएर आदिकवि भनेको होला नि त ! ’ काठण्माडौ घुमेर आउने अर्का साथीले
थप्दथे ‘नपत्याए काठमाण्डौ जाँदा रानीपोखरी अगाडीको दरवार हाइस्कुलको आँगनमा हेर् त, भानुको सालिक आधी मात्र छ ।’
देविप्रसाद ढुङ्गाना "बैरी"
बदलिएको म होईन जमाना बदलिएको हो
यता उता सर्दै जाँदा ठेगाना बदलिएको हो
एक भूललाई अर्को भूलले कहिले ढाक्छ र ?
हजारौ भूल बचाउने बहाना बदलिएको हो !!
देविप्रसाद ढुङ्गाना
नशालु नजरको निशाना बनायौ
बोलायौ र ढाँट्यौ बहाना बनायौ
म रित्तो थिईन र रोज्यौ मलाई
दोबाटोमा भेट्या खजाना बनायौ
देविप्रसाद ढुङ्गाना
न मासु न माछा खाने,शाकाहारि म ।
तिमि जस्तै कहाँ गरुँ मारामारि म !!
उन्नति होस् सब्को सधै यहि चाहन्छु ।
तिमि जस्तै कहाँ हो र दागाधारि म !
नारायण ढुंगाना
पराईका पाउजु अनी चुरा नसुनाउ
भो-भो अब पिरतिका कुरा नसुनाउ
अधुरो यो जोबन मेरो अपुरोनै रह्यो
आधा कहानि नै मीठो पूरा नसुनाउ
नारायण ढुंगाना
नघोच्ने कुनै कोमलो धार छैन
समस्यै समस्या निराकार छैन
रसीलो कुनै गीत गाउं म भन्छु
छ सीतार मेरो कुनै तार छैन
शान्त ढुङ्गाना
स्वर्ग सरि मेरो गाउँ ठाउँ जहाँ हर कुरा मेरो थिए
रोय पनि मेरा रुलाय पनि मेरो सबै आफ्ना थिए
सुन्दर सपना देखि विदेश आए काम मामको खोजीमा
पल पल भारी भै रहेको छ मेरो ठाउँ अनि पलको यादमा
शान्त ढुङ्गाना
खोला सानो हुन्छ तर बनाउछ समुन्द्र यसले
सानै कुराको कम महत्व तर बनाउछ विगार्छ यसले
ठुला ठुला महल बनाउछ सानै ईटाले
सानै हुन्छ मानव हात सिर्गाछ कलाले
Continue reading
देविप्रसाद ढुङ्गाना
हेर्दै जाऊ के के हुन्छ भोलि जिन्दगीमा
केर्दै जाऊ के के हुन्छ भोलि जिन्दगिमा
एक पछी अर्को जुनी फेर्नु पर्छ भन्छन
फेर्दै जाऊ के के हुन्छ भोलि जिन्दगीमा
Continue reading