कविता
डॉ मीनाक्षी कहकशां
१)
सांपो की बस्ती में चलना सम्भल कर
हर इक शख्श यहाँ डसता मचल कर
चूमकर कपोल करता मदहोश तुमको
मारे डंक फिर तेरी जिव्हा कुचल कर
किसी से ना जुर्म उसका तू कह पाए
वास्ते वो जुवां तेरी रखता पकड़ कर
रामराजा तिमिल्सिना
उपेक्षा आफ्नै हो, प्रगतिशिल नै छैन मनमा ।
सदा हारे जस्तो, हुन पनि गयो आगमनमा ।।
जुधेको हारेको, गजल कविता छन्द गलत ।
कुनै स्रष्टा ज्ञानी, रहन पनि सक्दैन फल त।।१
बरू लेखे राम्रो, बक बक गरी छन्द विहिन ।
पुरानो पुर्खाको, अचलन हुने गन्ध विहिन ।।
उसैले मार्ला है, युग बहनको बाजी भुवनमा ।
कुनै आभा छैनन्, छ गति यति के छन्द पनमा ।।२
रमा खतिवडा
तिमिले मात्रै गजल लेख्यौ,
खाली पानमा रोयो कविता।
बर्सियो बहार यो उस्को हैन,
गातामा लुकि रोयो कविता।।
आसा छ बाकी सपना छैन,
खुसिको सन्सार यो उस्को हैन।
हेरेर रहर तिम्रो गजलमा,
टुटेर भित्रै रोयो कविता ।।
पारसनाथ अचार्य
राप बर्सिए शीतले मजा
शीत आउँदा घामले मजा
छन्द आउने सुन्दरी भयो
शीत यामको मीत घाम हो।।१
छैन हातमा दूर हुन्छ झन्
शारदी छटा मग्न पर्छ झन्
चस्स देहमा घोच्छ यो चिसो
शीत यामको मीत घाम हो।।२
उमा दाहाल
जस्लार्इ म हिरा देख्छु
भन्छ उहीँ ढुङ्गा हु म
कस्तो छौ भनी बुझ्छ
दुख लुकार्इ हास्छु म
रिन तिर्न आएका छौ
सुख किन रोज्छौ हामी
दुखमा नै बाच्न सिक्यौ
सुख किन खोज्छौ हामी
राजेन्द्र घायल
साथीबाट भयौ अचानक तिमी हाम्रा बडे मालिक
तिम्रो वर्ग पदोन्नति भइरह्यो लाग्यौ उँभो दैनिक
हाल्दै होम गराउ पूर्ण व्रत त्यो हामी बनौंला चरु
ठान्छौं धन्य भयौं कमाउन सक्यौं राजा र रानीहरू ।
गर्छौं फूल अबीर अर्पण यहाँ तिम्रो सवारी हुँदा
दिन्छौ के बरदान ख्वामित प्रभो तड्पेर हामी रुँदा
चाहे क्यै नमिलोस् तथापि प्रभु झैं क्वै छैन हाम्रो अरु
पायौं पुज्न असंख्य यो मुलुकमा राजा र रानीहरू ।
अर्जुन दुलाल ‘रविन’
तँ नयन भित्र लुकेर
मुटुका हरेक दर्द कसेर
बसिरहन्छस् सँधै
रोकेर मलाई हरेश खानबाट
लाग्छ
तँ नै नजिक छस्
जब भेट्छु निराशाले ढाकिएका पर्दाहररू
मेरो वरिपरि
जब देख्छु अनौठो संसार
मेरा आँखाभरी
अनि तत्काल पग्लिन्छ मेरो मन
आकाशका सिम्सिमे पानी–
गोम बिक्रम
मुक्तक-१
दु:खै परे नि जिन्दगीमा, हिम्मत थियो टेरिएन
तिम्रो आशमा कुर्दा-कुर्दै, कम्ति त बाटो हेरिएन
आदर्शवादी कुरा गर्छौ, अनेकथरी भ्रम छर्छौ
सामन्ती तिम्रा संस्कारहरु, कहिले पनि फेरिएन ।
मिरा ज्ञवाली
रुँदारुँदै आउँछ मान्छे रुँदारुँदै जान्छ
म नै ठुलो म नै जान्ने ठुलो भ्रम पाल्छ
सारा संसार जितेर मै हुँ भन्दै हिडेर
आफ्नै जीवनसंग एकदिन हार मान्छ !!
मेरै देशको खोलानाला हरियाली प्यारो लाग्छ
निश्चल चोखो गाँउलेको मिठो बोली प्यारो लाग्छ
आधुनिकताका नाउँमा सर्वांग देख्ने फेसन भन्दा
परम्परादेखि लगाएको गुन्युचोली प्यारो लाग्छ ।
,डा. भीम खतिवडा
को भन्दिन्छ हुँदैन टिप्न सजिलो पैसा मरूभूमिमा
भोग्नेका गहमा अनन्त बहका गाथा कठै दारुण
आमा-बासँग भन्दिऊँ कि नभनौँ कालो भयो यो दिन
आयो बाकसमा अनन्त सपना छोपेर छोरो किन?
बाआमा! म दिनेछु सौख अब ता गर्नेछु सेवा सधैँ
भन्नेछन् सब- “पुत्र भैकन अहा! बन्नू ठुलोबाबुझैँ”
मौनी छौ किन दौँतरी खबरले पाइन्न कल्पी रुन
आयो बाकसमा विदीर्ण सपना रोपेर साथी किन ?
डॉ मीनाक्षी कहकशां
१) आज मैं
सो रही हूँ
मुझे
जगाना मत
संगतराश
तू बरसों से
जगा रहा है
मुझे
ठोंक ठोंक कर
ज़रा सा भी
नहीं सोचा तूने
की चोट लगती है –
,डा. भीम खतिवडा
केशले मात्र हुँदैन सम्पूर्णता,
उमेरले मात्र पाक्दैन मान्छे,
कर्मले, अनुभवले हो नि!
हातका रेखा पर्खेर,
भाग्य बन्दैन बाबू!
नङ नफुलेसम्म नयाँ लुगा,
कहाँ पाइन्थ्यो र!
तिमी धीर छौ, बुझ्छौ,
लाखौँ अनुहारका तिम्रा लागि,
कसैको सपना हराउँदैछ अझै,
मान्छेहरूले धारे हात लाउन लागेको,
देखिरहेछौ,
यो मेलामा इमानदारहरू पनि छन्
पर्ख है त केही समय !
चन्द्रवती अधिकारी
मुक्तक १”
भाग्यलेनै हामीलाई टाढाटाढा फाले पछि,
छुट्यौँ आखिर मन्मा तिम्ले कालो मैलो पाले पछि।
दुनियामा बनाएर नबन्नेनै के थियो र?
हुने थियो पूनर्मिलन् फाटेको ठाउँ टाले पछि।
मुक्तक २”
अधुरा ती रहरहररू लाखौँ लाख पालेकै छु,
भित्री मन रोए पनि थोरै हाँस्न थालेकै छु।
छिया छिया भको मुटु देखे झनै फाट्छ भनी,
धैर्यताको मलम पट्टि लगाएर टालेकै छु ।
हृदय लेकाली
(मनका झिल्माहरू):-
१ मैले भेटिनँ
तिमीले भेटिहाल्यौ
मेरा कम्जोरी ।
२ सात घुम्ती भो
एकाएक अचेल
हाम्रो सम्बन्ध ।
३ न टिप फूल
फूलको डालीबाट
फूल दुख्छ कि ?
छिरिङ शेर्पा अविरल
१) ‘सयपत्री म जस्तै लाग्छ’ !
एउटा सुन्दर बगैंचा
उस्को अगाडि
मलार्इ आफु फिक्क लाग्छ सधैँ
धेरै फूलहरू छन
धेरै रंगहरू छ्न
त्यस मध्येमा पनि
मलाई सयपत्री बिशेष लाग्छ
सायद
सयपत्री सङ्ग दाजु बहिनी
अनि दिदी भाइको
सद्भाव अनि स्नेह
गासिएकोले होला
जिबनका अनुभुतिहरू मिसिएर होला–
गोम बिक्रम
मुक्तक- १
सीधा- सादा जनतालाई, मुटुभित्रको काँडो भा’छ
पहुँच हुने चतुरेलाई, कमाइ खाने भाँडो भा’छ
देश डुबाइ जानाजानी, नेता-दलको खिचातानी
हाम्रो देशको लोकतन्त्र, साँच्चै अचेल घाँडो भा’छ ।
मुक्तक-२
घरको सानो किचलोले, पनि बालिए टायरहरू
विरोध, बन्द, कर्फ्यु लागे, भए हवाई फायरहरू
वेथिति यति बढ्दै भए, खराब कुरा चढ्दै गए
सबको भण्डाफोर गर्न, खटिनु पर्यो सायरहरू ।
सिर्जना शर्मा
अचेल हजारौं सपना बुन्दै घरमा पाइला टेक्छु
सन्तान भेट्ने आशमा बा को आखामा खुसी भेट्छु
मलाई मेरा दाजुहरूको सम्झना बेहद हुन्छ साथी
जब म घरको आगनको डिलमा सयपत्री देख्छु !!
लागेको थिएन यस्तो जात्रा गर्न सक्छौ
पठाइदिन्छु को संग वार्ता गर्न सक्छौ ?
कति सजिलै मलाई बिर्सी दिनु भन्यौ
के मेरो सिङ्गो मुटु फिर्ता गर्न सक्छौ ?
नन्दलाल बराल
चारबर्ष भो भाइ मैले , लाईन टीका पनि
धेरै साल बिते हेर्दै , भाइ आउला भनी ।
बाबुआमा तिम्रो बाटो , हेरि रुन्छन घर
देख्नै तिम्ले पाउन्नौ कि , के छ कालको भर ।।
चारबर्षमा एक बर्ष त , छुट्टी मिल्नु पर्ने
हाँसी खुशी रमाएर , खाना निल्नु पर्ने ।
आशा अनि भरोसा लि , तिम्लाई हुर्कायको
मेरो छोरो जन्म्यो भन्दै , गाउँले घुर्क्यायको ।।
विजय पंडित
वो लम्हे
आते जाते हर सफर में
होती थी जब
किताब सबके हाथ में
सच्चे मित्र जैसे
हर पल
साथ निभाती पुस्तके
राह दिखाती..
पुस्तको में
वो खतों का
आदान प्रदान.. –
पारसनाथ अचार्य
१) सम्झना आइदिन्छ
हाँस्दै खेल्थ्यौ रमझम सधैं गाँउमा प्रेम बोकी
मीठो माया हृदयतलमा भावना माझ छोपी।
मेरै भाका कुहुकुहु गरी कोइली गाइदिन्छ
बिर्सूं भन्दा पनि किन उही सम्झना आइदिन्छ।।१
हाम्रो जस्तो मधुर रसिलो साथ कस्को रहन्छ
चोखो प्यारो मृदुल मननै चाहनामा बहन्छ।
नौलानौला रहर मनले भावना छाइदिन्छ
बिर्सूं भन्दा पनि किन उही सम्झना आइदिन्छ।।२
